Odmiana imienia Kryspinuś przez przypadki

Kryspinuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kryspinuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kryspinusia

Celownik
(komu? czemu?):Kryspinusiowi

Biernik
(kogo? co?):Kryspinusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kryspinusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kryspinusiu

Wołacz
(hej!):Kryspinusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KryspinuśGdzie jest Kryspinuś?
Ja i Kryspinuś nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem artykułu jest Kryspinuś.
Kryspinuś tego nie widzi.
Kryspinuś nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KryspinusiaPrzyglądałam się dłoniom Kryspinusia.
Najbardziej polubiłam ojca Kryspinusia.
Piszę list do Kryspinusia.
W domu babci Kryspinusia od zawsze stał stary zegar.
Pożyczę od Kryspinusia samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
KryspinusiowiKryspinusiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Rozalia z troską przyglądała się Kryspinusiowi.
Kto wie, może Kryspinusiowi wyjdzie do na dobre.
Napisałem wiersz dzięki Kryspinusiowi.
Tym razem nie damy Kryspinusiowi dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
KryspinusiaLubię Kryspinusia.
Postaram się namówić Kryspinusia na spacer.
Obserwuję Kryspinusia bardzo uważnie.
Spojrzał na Kryspinusia z zaciekawieniem.
Nieśmiało gładzi Kryspinusia po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KryspinusiemIdę na spacer z Kryspinusiem.
Pracuję razem z Kryspinusiem.
Jadę na wycieczkę razem z Kryspinusiem.
Siedzieliśmy z Kryspinusiem na kanapie.
Ja z Kryspinusiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KryspinusiuNiestety, nie umiała zapomnieć o Kryspinusiu.
Przy Kryspinusiu zapomniałem o wszystkim.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Kryspinusiu.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Kryspinusiu.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Kryspinusiu.

Wołacz:
(hej!)
KryspinusiuKryspinusiu! Gdzie jesteś?
Cześć Kryspinusiu!
Hej Kryspinusiu!
Kryspinusiu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Kryspinusiu!