Odmiana imienia Krysiunia przez przypadki

Krysiunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Krysiunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Krysiuni

Celownik
(komu? czemu?):Krysiuni

Biernik
(kogo? co?):Krysiunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Krysiunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Krysiuni

Wołacz
(hej!):Krysiuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KrysiuniaKrysiunia nie umie grać na gitarze.
W domu Krysiunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Krysiunia.
Ja i Krysiunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Co robi Krysiunia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KrysiuniSzkoda że Krysiuni prawie że w ogóle nie ma.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Krysiuni.
W sobotę są urodziny Krysiuni.
Tymczasem zauważyłam wpis Krysiuni kilka dni temu.
Postawa Krysiuni była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
KrysiuniCo tej Krysiuni po głowie chodzi?
Ja na pewno przekaże swój procent Krysiuni.
Mam nadzieję, że Krysiuni również się podoba.
Napisałem wiersz dzięki Krysiuni.
Zerwał jabłko i podał je Krysiuni.

Biernik:
(kogo? co?)
KrysiunięSpojrzał na Krysiunię i uśmiechnął się.
Spojrzałam na Krysiunię.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Krysiunię.
Postaram się namówić Krysiunię na spacer.
Podchodzi, całuje Krysiunię i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KrysiuniąRozmawiam z Krysiunią.
Sprzątam pokój z Krysiunią.
A sytuacja z Krysiunią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Pracuję razem z Krysiunią.
Oboje z Krysiunią wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KrysiuniZastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Krysiuni.
Hipnotyzująca powieść o Krysiuni i płatnym mordercy.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Krysiuni.
Na pewno słyszałyście o Krysiuni.
Przez chwilę pomyślałam o Krysiuni.

Wołacz:
(hej!)
KrysiuniuKrysiuniu! Wróć do mnie!
Hej Krysiuniu!
Dzień dobry Krysiuniu!
Cześć Krysiuniu!
Krysiuniu! Uważaj!