Odmiana imienia Kornelka przez przypadki

Kornelka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kornelka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kornelki

Celownik
(komu? czemu?):Kornelce

Biernik
(kogo? co?):Kornelkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kornelką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kornelce

Wołacz
(hej!):Kornelko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KornelkaZa chwilę wróci Kornelka z lasu.
Jeśli jednak przegrasz, Kornelka zostaje z nami.
Autorem niniejszego tekstu jest Kornelka.
Jak już wiecie mam na imię Kornelka.
Moje drugie imię to właśnie Kornelka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KornelkiRodzina Kornelki wyprowadziła się.
Póki co dodaję zdjęcia Kornelki z wakacji.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Kornelki.
Przedwczoraj były urodziny Kornelki.
Tata Kornelki poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
KornelceOczywiście każdy przyzna rację Kornelce.
Daję Kornelce, to co najlepsze we mnie.
Opowiedziałam Kornelce o przykrości która mnie spotkała.
Napisałem wiersz dzięki Kornelce.
Dzięki Kornelce mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
KornelkęCzekałam na Kornelkę w kawiarni.
Spojrzała na Kornelkę jeszcze raz.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Kornelkę.
Doprowadził tym Kornelkę do stanu bliskiego apopleksji.
Kawę kupioną przez Kornelkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KornelkąByliśmy wczoraj pierwszy raz z Kornelką na krytym basenie.
Siedzieliśmy z Kornelką na ławce w parku.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Kornelką.
Byliśmy z Kornelką na jarmarku.
Dwa dni temu miałam z Kornelką śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KornelceZapraszam na film dokumentalny o Kornelce.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Kornelce.
Mamrotał coś o Kornelce, gdy podtrzymywał się ściany.
No a teraz trochę więcej o Kornelce.
Nie wspomniałem na początku o Kornelce.

Wołacz:
(hej!)
KornelkoHej Kornelko!
Dziękuję Kornelko za rozmowę!
Kornelko! Uważaj!
Dobry wieczór Kornelko!
Witaj Kornelko!