Odmiana imienia Kornelinek przez przypadki

Kornelinek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kornelinek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kornelinka

Celownik
(komu? czemu?):Kornelinkowi

Biernik
(kogo? co?):Kornelinka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kornelinkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kornelinku

Wołacz
(hej!):Kornelinku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KornelinekZa chwilę wróci Kornelinek z lasu.
Ma na imię Kornelinek.
Na drugie imię mam Kornelinek.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Kornelinek.
Jeśli jednak przegrasz, Kornelinek zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KornelinkaDzisiaj wyruszyliśmy do domu Kornelinka.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Kornelinka.
Najbardziej polubiłam ojca Kornelinka.
Nie ma Kornelinka.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Kornelinka.

Celownik:
(komu? czemu?)
KornelinkowiOd początku próbujemy pomóc Kornelinkowi.
Rozalia z troską przyglądała się Kornelinkowi.
Tego Kornelinkowi było już za wiele.
Tym razem nie damy Kornelinkowi dojść do głosu.
Przyglądam się Kornelinkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
KornelinkaWidzę Kornelinka.
Spojrzałem znacząco na Kornelinka.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Kornelinka bardzo przyjaźnie.
Nieśmiało gładzi Kornelinka po włosach.
Spojrzała na Kornelinka jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KornelinkiemWieczorem z Kornelinkiem znowu idziemy na spacer.
Śpiewam z Kornelinkiem.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Kornelinkiem.
Ja z Kornelinkiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Siedzieliśmy z Kornelinkiem na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KornelinkuMuszę Ci powiedzieć prawdę o Kornelinku.
Myślał o Kornelinku i o swoim życiu.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Kornelinku.
Przygotowuje książkę o Kornelinku.
Dzisiaj chciałam napisać o Kornelinku.

Wołacz:
(hej!)
KornelinkuHej Kornelinku!
Cześć Kornelinku!
Kornelinku! Gdzie jesteś?
Kornelinku! Uważaj!
Kornelinku! Wróć do mnie!