Odmiana imienia Kordulusia przez przypadki

Kordulusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kordulusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kordulusi

Celownik
(komu? czemu?):Kordulusi

Biernik
(kogo? co?):Kordulusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kordulusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kordulusi

Wołacz
(hej!):Kordulusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KordulusiaW domu Kordulusia często urządza rodzicom pokazy mody.
Dla mnie było już jasne, ze Kordulusia umiera.
Kordulusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Kordulusia nie umie śpiewać.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Kordulusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KordulusiNie mogę się otrząsnąć po odejściu Kordulusi.
Zostało sto dni do narodzin Kordulusi.
Muszę pochwalić pomysł Kordulusi.
Tato Kordulusi produkował abażury.
Kordulusi siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
KordulusiMam nadzieję, że Kordulusi również się podoba.
Od początku próbujemy pomóc Kordulusi.
Dzięki Kordulusi święta nabrały nowego wymiaru.
Zostawiam Kordulusi karteczkę i już mnie nie ma.
Korzysta z okazji, by wyznać Kordulusi miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
KordulusięOdprowadziłam Kordulusię do wyjścia.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Kordulusię.
Spoglądam na Kordulusię.
Lubię Kordulusię.
Przyniesiona przez Kordulusię kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KordulusiąJadę z Kordulusią na dyskotekę.
A sytuacja z Kordulusią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Kordulusią.
Idę na spacer z Kordulusią.
Razem z Kordulusią zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KordulusiTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Kordulusi.
Marzę o Kordulusi.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Kordulusi.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Kordulusi.
Ten wiersz jest o Kordulusi.

Wołacz:
(hej!)
KordulusiuWitaj Kordulusiu!
Kordulusiu! Uważaj!
Kordulusiu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Kordulusiu za rozmowę!
Kordulusiu! Wróć do mnie!