Odmiana imienia Kordek przez przypadki

Kordek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kordek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kordka

Celownik
(komu? czemu?):Kordkowi

Biernik
(kogo? co?):Kordka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kordkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kordku

Wołacz
(hej!):Kordku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KordekPierwszą osobą którą zobaczyłem była Kordek.
Ja i Kordek nie wiedziałyśmy, co robić.
Ma na imię Kordek.
Moje drugie imię to właśnie Kordek.
Kordek chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KordkaNie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Kordka.
Muszę pochwalić pomysł Kordka.
Pożyczę od Kordka samochód i możemy jechać.
Postanowiłam zadzwonić do Kordka.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Kordka.

Celownik:
(komu? czemu?)
KordkowiKordkowi włosy stanęły dęba na głowie.
Kto wie, może Kordkowi wyjdzie do na dobre.
Musiałam się zwierzyć Kordkowi.
Tym razem nie damy Kordkowi dojść do głosu.
Ten nie pozostał dłużny Kordkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
KordkaPatrzył na Kordka z pełnym zgrozy podziwem.
Podchodzi, całuje Kordka i idzie do wyjścia.
Spojrzałam na Kordka.
Odprowadziłam Kordka do wyjścia.
Kordka znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KordkiemOboje z Kordkiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Oboje z Kordkiem wybuchliśmy śmiechem.
Sprzątam pokój z Kordkiem.
Jadę z Kordkiem na dyskotekę.
Zostaliśmy z Kordkiem w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KordkuWczoraj wspomniałam o Kordku z moim tatą.
Pamiętajmy o Kordku i jej rodzinie.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Kordku.
W powrotnej drodze myślał o Kordku.
Artykuł o Kordku wywołał burzę w mediach.

Wołacz:
(hej!)
KordkuHej Kordku!
Kordku! Uważaj!
Kordku! Wróć do mnie!
Dobranoc Kordku!
Dziękuję Kordku za rozmowę!