Odmiana imienia Konradzio przez przypadki

Konradzio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Konradzio

Dopełniacz
(kogo? czego?):Konradzia

Celownik
(komu? czemu?):Konradziowi

Biernik
(kogo? co?):Konradzia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Konradziem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Konradziu

Wołacz
(hej!):Konradziu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KonradzioKonradzio odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Konradzio chce pójść ze mną na spacer.
W domu Konradzio często urządza rodzicom pokazy mody.
Jeśli jednak przegrasz, Konradzio zostaje z nami.
Jak już wiecie mam na imię Konradzio.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KonradziaSerce Konradzia stanęło na moment.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Konradzia.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Konradzia.
Postawa Konradzia była zupełnie inna.
Przed sobą ujrzałam rękę Konradzia.

Celownik:
(komu? czemu?)
KonradziowiOczywiście każdy przyzna rację Konradziowi.
Mama przyznała rację Konradziowi.
Co tej Konradziowi po głowie chodzi?
Rozalia z troską przyglądała się Konradziowi.
Korzysta z okazji, by wyznać Konradziowi miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
KonradziaCzekałam na Konradzia w kawiarni.
Przeprosiłam Konradzia i poszłam dalej.
Widzę Konradzia.
Odprowadziłam Konradzia do wyjścia.
Przyniesiona przez Konradzia kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KonradziemByliśmy wczoraj pierwszy raz z Konradziem na krytym basenie.
Razem z Konradziem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Wieczorem z Konradziem znowu idziemy na spacer.
Jadę z Konradziem na dyskotekę.
Razem z Konradziem zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KonradziuTen wiersz jest o Konradziu.
Na koniec parę słów o Konradziu.
Zapraszam na film dokumentalny o Konradziu.
Pamiętam o Konradziu.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Konradziu.

Wołacz:
(hej!)
KonradziuHej Konradziu!
Konradziu! Uważaj!
Konradziu! Wróć do mnie!
Dzień dobry Konradziu!
Witaj Konradziu!