Odmiana imienia Konraduś przez przypadki

Konraduś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Konraduś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Konradusia

Celownik
(komu? czemu?):Konradusiowi

Biernik
(kogo? co?):Konradusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Konradusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Konradusiu

Wołacz
(hej!):Konradusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KonraduśDziś Konraduś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dopiero do mnie dotarło, że Konraduś już tu jest.
Jutro Konraduś wyjdzie ze szpitala.
Konraduś nie umie grać na gitarze.
Konraduś wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KonradusiaJadę do Konradusia.
Postanowiłam zadzwonić do Konradusia i chłopaków.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Konradusia.
W sobotę są urodziny Konradusia.
Prosimy o pomoc dla Konradusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
KonradusiowiTego Konradusiowi było już za wiele.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Konradusiowi.
Zszedłem z drogi Konradusiowi i usiadłem w fotelu.
Dzięki Konradusiowi święta nabrały nowego wymiaru.
Co tej Konradusiowi po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
KonradusiaSpojrzał na Konradusia i uśmiechnął się.
Spojrzałam na Konradusia w wymownym geście.
Sierżant wpatrywał się w Konradusia jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzał na Konradusia z zaciekawieniem.
W końcu obudzili Konradusia, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KonradusiemRozmawiam z Konradusiem.
Sprzątam pokój razem z Konradusiem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Konradusiem.
Siedzieliśmy z Konradusiem na kanapie.
Wczoraj wracamy z Konradusiem od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KonradusiuJest to prawdziwe kompendium wiedzy o Konradusiu.
Pamiętajmy o Konradusiu i jej rodzinie.
Artykuł o Konradusiu wywołał burzę w mediach.
Warto także pomyśleć chwilę o Konradusiu.
Dzisiaj chciałam napisać o Konradusiu.

Wołacz:
(hej!)
KonradusiuWitaj Konradusiu!
Konradusiu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Konradusiu!
Konradusiu! Wróć do mnie!
Konradusiu! Uważaj!