Odmiana imienia Konradka przez przypadki

Konradka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Konradka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Konradki

Celownik
(komu? czemu?):Konradce

Biernik
(kogo? co?):Konradkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Konradką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Konradce

Wołacz
(hej!):Konradko!

Przykłady deklinacji imienia Konradka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Konradka

W domu Konradka często urządza rodzicom pokazy mody.
Jutro Konradka wyjdzie ze szpitala.
Dobrze, że Konradka grzecznie śpi.
Mam na imię Konradka.
Moje drugie imię to właśnie Konradka.

Dopełniacz (kogo? czego?): Konradki

Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Konradki.
Tata Konradki sam opatrzył mi nogę.
Jestem mamą Konradki i jeszcze trojga innych dzieci.
Dziadek Konradki w tym czasie miał chorą rękę.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Konradki.

Celownik (komu? czemu?): Konradce

Tym razem nie damy Konradce dojść do głosu.
Mam nadzieję, że Konradce również się podoba.
Dzięki Konradce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Co tej Konradce po głowie chodzi?
Zerwał jabłko i podał je Konradce.

Biernik (kogo? co?): Konradkę

Sierżant wpatrywał się w Konradkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzałam na Konradkę.
Lubię Konradkę.
Przeprosiłam Konradkę i poszłam dalej.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Konradkę.

Narzędnik (z kim? z czym?): Konradką

Refleksyjnie po spotkaniu z Konradką.
Sprzątam pokój z Konradką.
Idę na spacer z Konradką.
Razem z Konradką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
A sytuacja z Konradką rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik (o kim? o czym?): Konradce

Myślałam cały czas tylko o Konradce.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Konradce.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Konradce.
Czasami myślę sobie o Konradce.
Powiedz mi, co myślisz o Konradce.

Wołacz (hej!): Konradko

Cześć Konradko!
Hej Konradko!
Konradko! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Konradko!
Dziękuję Konradko za rozmowę!