Odmiana imienia Kolunia przez przypadki

Kolunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kolunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Koluni

Celownik
(komu? czemu?):Koluni

Biernik
(kogo? co?):Kolunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kolunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Koluni

Wołacz
(hej!):Koluniu!

Przykłady odmiany imienia Kolunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Kolunia

Kolunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ma na imię Kolunia.
Gdzie jest Kolunia?
Kolunia tego nie widzi.
Ja i Kolunia nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz (kogo? czego?): Koluni

Muszę pochwalić pomysł Koluni.
Pożyczę od Koluni samochód i możemy jechać.
Ręka Koluni uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Przyglądałam się dłoniom Koluni.
Tata Koluni poszedł otworzyć drzwi.

Celownik (komu? czemu?): Koluni

Co tej Koluni po głowie chodzi?
Dzięki Koluni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Mam nadzieję, że Koluni również się podoba.
Koluni włosy stanęły dęba na głowie.
Korzysta z okazji, by wyznać Koluni miłość.

Biernik (kogo? co?): Kolunię

Kolunię zaświerzbiały ręce.
Spojrzałem znacząco na Kolunię.
Spotkałam Kolunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Obserwuję Kolunię bardzo uważnie.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Kolunię bardzo przyjaźnie.

Narzędnik (z kim? z czym?): Kolunią

Zobacz wywiad z Kolunią oraz innymi uczestnikami finału.
Śpiewam z Kolunią.
Tym razem korespondowałam z Kolunią.
Jadę na wycieczkę razem z Kolunią.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Kolunią.

Miejscownik (o kim? o czym?): Koluni

Mamrotał coś o Koluni, gdy podtrzymywał się ściany.
Pamiętam o Koluni.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Koluni.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Koluni.
To jest pieśń o Koluni.

Wołacz (hej!): Koluniu

Cześć Koluniu!
Hej Koluniu!
Dobry wieczór Koluniu!
Witaj Koluniu!
Dzień dobry Koluniu!