Odmiana imienia Kolumbiś przez przypadki

Kolumbiś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kolumbiś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kolumbisia

Celownik
(komu? czemu?):Kolumbisiowi

Biernik
(kogo? co?):Kolumbisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kolumbisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kolumbisiu

Wołacz
(hej!):Kolumbisiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KolumbiśPierwszą osobą którą zobaczyłem była Kolumbiś.
Kolumbiś chce pójść ze mną na spacer.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Kolumbiś.
Jutro Kolumbiś wyjdzie ze szpitala.
Autorem niniejszego tekstu jest Kolumbiś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KolumbisiaNie ma Kolumbisia.
Postawa Kolumbisia była zupełnie inna.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Kolumbisia.
Prosimy o pomoc dla Kolumbisia.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Kolumbisia.

Celownik:
(komu? czemu?)
KolumbisiowiOpowiedziałam Kolumbisiowi o przykrości która mnie spotkała.
Powiedz wszystkim i Kolumbisiowi, że nic mi nie jest.
Mama przyznała rację Kolumbisiowi.
Zerwał jabłko i podał je Kolumbisiowi.
Od początku próbujemy pomóc Kolumbisiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
KolumbisiaSpojrzałam na Kolumbisia jak dopisuje kolejne literki.
Lubię Kolumbisia.
Kolumbisia natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Patrzył na Kolumbisia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Nieśmiało gładzi Kolumbisia po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KolumbisiemSiedzieliśmy z Kolumbisiem przy basenie.
Idę na spacer z Kolumbisiem.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Kolumbisiem.
Obie z Kolumbisiem postawiłyśmy na zmiany.
Ja z Kolumbisiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KolumbisiuNiestety, nie umiała zapomnieć o Kolumbisiu.
A o Kolumbisiu to i słowa rzec nie umiał.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Kolumbisiu.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Kolumbisiu.
Powoli spełniam swoje marzenia o Kolumbisiu.

Wołacz:
(hej!)
KolumbisiuKolumbisiu! Wróć do mnie!
Kolumbisiu! Uważaj!
Cześć Kolumbisiu!
Dobry wieczór Kolumbisiu!
Witaj Kolumbisiu!