Odmiana imienia Kolumba przez przypadki

Kolumba imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kolumba

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kolumby

Celownik
(komu? czemu?):Kolumbie

Biernik
(kogo? co?):Kolumbę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kolumbą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kolumbie

Wołacz
(hej!):Kolumbo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KolumbaKolumba chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jutro Kolumba wyjdzie ze szpitala.
Za chwilę wróci Kolumba z lasu.
Autorem artykułu jest Kolumba.
Ja i Kolumba nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KolumbySzukałem linków do strony Kolumby.
Najbardziej polubiłam ojca Kolumby.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Kolumby.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Kolumby słychać.
Tymczasem zauważyłam wpis Kolumby kilka dni temu.

Celownik:
(komu? czemu?)
KolumbieTego Kolumbie było już za wiele.
Rozalia z troską przyglądała się Kolumbie.
Zaproponowałem Kolumbie dwa tematy.
Ja na pewno przekaże swój procent Kolumbie.
Kto wie, może Kolumbie wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
KolumbęW Kolumbę nagle coś wstąpiło.
Spoglądam na Kolumbę.
Na Kolumbę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzałam na Kolumbę.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Kolumbę bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KolumbąWeekend spędzony z Kolumbą był przesympatyczny.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Kolumbą.
Ja z Kolumbą chcemy się przebrać za wampiry.
Sprzątam pokój z Kolumbą.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Kolumbą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KolumbieDziś jeszcze powiemy sobie słówko o Kolumbie.
A o Kolumbie to i słowa rzec nie umiał.
Mowa oczywiście o Kolumbie.
Śpiewam o Kolumbie.
Od ostatniego wpisu o Kolumbie wydarzyło się sporo.

Wołacz:
(hej!)
KolumboHej Kolumbo!
Witaj Kolumbo!
Gdzie jesteś Kolumbo!?
Dzień dobry Kolumbo!
Dziękuję Kolumbo za rozmowę!