Odmiana imienia Kolombinka przez przypadki

Kolombinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kolombinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kolombinki

Celownik
(komu? czemu?):Kolombince

Biernik
(kogo? co?):Kolombinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kolombinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kolombince

Wołacz
(hej!):Kolombinko!

Przykłady deklinacji imienia Kolombinka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Kolombinka

Dziś Kolombinka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ma na imię Kolombinka.
Za chwilę wróci Kolombinka z lasu.
Na drugie imię mam Kolombinka.
Kolombinka wraca do domu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Kolombinki

Specjalnością Kolombinki jest jazda na koniu.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Kolombinki.
W słuchawce usłyszałam głos Kolombinki.
Najbardziej polubiłam ojca Kolombinki.
Kolombinki siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik (komu? czemu?): Kolombince

Tym razem nie damy Kolombince dojść do głosu.
Ten nie pozostał dłużny Kolombince.
Dzięki Kolombince święta nabrały nowego wymiaru.
Powiedz wszystkim i Kolombince, że nic mi nie jest.
Kolombince włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik (kogo? co?): Kolombinkę

Widzę Kolombinkę.
Zdjęcie przesłane przez Kolombinkę.
Spojrzałam na Kolombinkę.
Przed sesją zapytałam Kolombinkę co lubi.
Patrzę na Kolombinkę i nic nie rozumiem.

Narzędnik (z kim? z czym?): Kolombinką

Wieczorem z Kolombinką znowu idziemy na spacer.
Zostanę tu tylko z Kolombinką i chłopakami.
Sprzątam pokój z Kolombinką.
Razem z Kolombinką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Kasia z Kolombinką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik (o kim? o czym?): Kolombince

To jest pieśń o Kolombince.
Nie wspomniałem na początku o Kolombince.
Pamiętam o Kolombince.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Kolombince.
Myślał o Kolombince i o swoim życiu.

Wołacz (hej!): Kolombinko

Hej Kolombinko!
Witaj Kolombinko!
Kolombinko! Uważaj!
Gdzie jesteś Kolombinko!?
Dobry wieczór Kolombinko!