Odmiana imienia Kolin przez przypadki

Kolin imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kolin

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kolina

Celownik
(komu? czemu?):Kolinowi

Biernik
(kogo? co?):Kolina

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kolinem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kolinie

Wołacz
(hej!):Kolinie!

Przykłady deklinacji imienia Kolin” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Kolin

Kolin nie umie grać na gitarze.
Kolin nie umie śpiewać.
Dopiero do mnie dotarło, że Kolin już tu jest.
Dziś Kolin ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Mam na imię Kolin.

Dopełniacz (kogo? czego?): Kolina

Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Kolina.
Tym razem prezentujemy wystawę Kolina.
Ręka Kolina uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Póki co dodaję zdjęcia Kolina z wakacji.
Jadę do Kolina.

Celownik (komu? czemu?): Kolinowi

Kolinowi oczy błyszczą.
Ten nie pozostał dłużny Kolinowi.
Przyglądam się Kolinowi.
Musiałam się zwierzyć Kolinowi.
Napisałem wiersz dzięki Kolinowi.

Biernik (kogo? co?): Kolina

Przed wejściem spotkaliśmy Kolina.
Lubię Kolina.
Postaram się namówić Kolina na spacer.
Zdjęcie przesłane przez Kolina.
Kolina znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik (z kim? z czym?): Kolinem

Razem z Kolinem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Idę na spacer z Kolinem.
Pracuję razem z Kolinem.
Zostanę tu tylko z Kolinem i chłopakami.
Zostaliśmy z Kolinem w salonie sami.

Miejscownik (o kim? o czym?): Kolinie

Przynajmniej tak myślał tata o Kolinie.
Piszę o Kolinie.
Kilka słów od autora materiału o Kolinie.
Przy Kolinie zapomniałem o wszystkim.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Kolinie.

Wołacz (hej!): Kolinie

Dobranoc Kolinie!
Hej Kolinie!
Witaj Kolinie!
Kolinie! Uważaj!
Dziękuję Kolinie za rozmowę!