Odmiana imienia Koletusia przez przypadki

Koletusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Koletusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Koletusi

Celownik
(komu? czemu?):Koletusi

Biernik
(kogo? co?):Koletusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Koletusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Koletusi

Wołacz
(hej!):Koletusiu!

Przykłady odmiany imienia Koletusia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Koletusia

Na drugie imię mam Koletusia.
Koletusia nie umie śpiewać.
Ja i Koletusia nie wiedziałyśmy, co robić.
W domu Koletusia często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem niniejszego tekstu jest Koletusia.

Dopełniacz (kogo? czego?): Koletusi

Uroda Koletusi miała potężną moc.
Przed sobą ujrzałam rękę Koletusi.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Koletusi.
Rozalia podeszła do Koletusi.
Specjalnością Koletusi jest jazda na koniu.

Celownik (komu? czemu?): Koletusi

Koletusi oczy błyszczą.
Oczywiście każdy przyzna rację Koletusi.
Koletusi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Co tej Koletusi po głowie chodzi?
Daję Koletusi, to co najlepsze we mnie.

Biernik (kogo? co?): Koletusię

Spojrzała na Koletusię jeszcze raz.
Spojrzał na Koletusię i uśmiechnął się.
Przyniesiona przez Koletusię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Doprowadził tym Koletusię do stanu bliskiego apopleksji.
Patrzę na Koletusię i nic nie rozumiem.

Narzędnik (z kim? z czym?): Koletusią

Siedzieliśmy z Koletusią na ławce w parku.
Rozmawiam z Koletusią.
Razem z Koletusią zrobiłyśmy obiad.
Byliśmy z Koletusią na jarmarku.
Kasia z Koletusią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik (o kim? o czym?): Koletusi

Wczoraj wspomniałam o Koletusi z moim tatą.
Czasami myślę sobie o Koletusi.
Nie wspomniałem na początku o Koletusi.
Dzisiaj chciałam napisać o Koletusi.
Przynajmniej tak myślał tata o Koletusi.

Wołacz (hej!): Koletusiu

Koletusiu! Gdzie jesteś?
Koletusiu! Uważaj!
Cześć Koletusiu!
Koletusiu! Wróć do mnie!
Dobranoc Koletusiu!