Odmiana imienia Kleosia przez przypadki

Kleosia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kleosia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kleosi

Celownik
(komu? czemu?):Kleosi

Biernik
(kogo? co?):Kleosię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kleosią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kleosi

Wołacz
(hej!):Kleosiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KleosiaDla mnie było już jasne, ze Kleosia umiera.
Jak już wiecie mam na imię Kleosia.
Co robi Kleosia?
Dopiero do mnie dotarło, że Kleosia już tu jest.
Dobrze, że Kleosia grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KleosiPowiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Kleosi.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Kleosi.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Kleosi.
Nie lubię Kleosi.
Postawa Kleosi była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
KleosiOddaję Kleosi list.
Kleosi wpadły w ucho słowa piosenki.
Dzięki Kleosi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Kupiłem Kleosi magnes na lodówkę.
Tym razem nie damy Kleosi dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
KleosięSpoglądam na Kleosię.
Kleosię zaczęło to nieco irytować.
Spotkałam Kleosię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Nieśmiało gładzi Kleosię po włosach.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Kleosię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KleosiąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Kleosią.
Zginął w pojedynku z Kleosią.
Tym razem korespondowałam z Kleosią.
Ja z Kleosią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Pracuję z Kleosią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KleosiWtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Kleosi.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Kleosi.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Kleosi.
W powrotnej drodze myślał o Kleosi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Kleosi.

Wołacz:
(hej!)
KleosiuDzień dobry Kleosiu!
Dziękuję Kleosiu za rozmowę!
Witaj Kleosiu!
Dobranoc Kleosiu!
Gdzie jesteś Kleosiu!?