Odmiana imienia Kleopatrunia przez przypadki

Kleopatrunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kleopatrunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kleopatruni

Celownik
(komu? czemu?):Kleopatruni

Biernik
(kogo? co?):Kleopatrunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kleopatrunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kleopatruni

Wołacz
(hej!):Kleopatruniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KleopatruniaJak już wiecie mam na imię Kleopatrunia.
Kleopatrunia tego nie widzi.
Mam na imię Kleopatrunia.
Kleopatrunia ma katar i źle się czuje.
Kleopatrunia nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KleopatruniNajbardziej polubiłam ojca Kleopatruni.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Kleopatruni.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Kleopatruni.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Kleopatruni.
Tato Kleopatruni produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
KleopatruniMusiałam się zwierzyć Kleopatruni.
Korzysta z okazji, by wyznać Kleopatruni miłość.
Słoik z kawą wyleciał Kleopatruni z rąk.
Coś muszę Kleopatruni powiedzieć, stoi i czeka.
Tego Kleopatruni było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
KleopatrunięOdprowadziłam Kleopatrunię do wyjścia.
Zdjęcie przesłane przez Kleopatrunię.
Spojrzał na Kleopatrunię i uśmiechnął się.
Obserwuję Kleopatrunię bardzo uważnie.
Spojrzałam na Kleopatrunię w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KleopatruniąJadę z Kleopatrunią na dyskotekę.
Zostanę tu tylko z Kleopatrunią i chłopakami.
Rozmawiam z Kleopatrunią.
Jadę na wycieczkę razem z Kleopatrunią.
Sprzątam pokój razem z Kleopatrunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KleopatruniTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Kleopatruni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Kleopatruni.
Mowa oczywiście o Kleopatruni.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Kleopatruni.
Bardzo fajny blog o Kleopatruni.

Wołacz:
(hej!)
KleopatruniuKleopatruniu! Wróć do mnie!
Dzień dobry Kleopatruniu!
Kleopatruniu! Uważaj!
Witaj Kleopatruniu!
Dziękuję Kleopatruniu za rozmowę!