Odmiana imienia Kleonik przez przypadki

Kleonik imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kleonik

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kleonika

Celownik
(komu? czemu?):Kleonikowi

Biernik
(kogo? co?):Kleonika

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kleonikiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kleoniku

Wołacz
(hej!):Kleoniku!

Przykłady odmiany imienia Kleonik” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Kleonik

Mam na imię Kleonik.
Kleonik odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jak już wiecie mam na imię Kleonik.
Ma na imię Kleonik.
Gdzie jest Kleonik?

Dopełniacz (kogo? czego?): Kleonika

Ręka Kleonika uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Zaproszenia na urodziny Kleonika są gotowe.
Dziadek Kleonika w tym czasie miał chorą rękę.
Uroda Kleonika miała potężną moc.
Tymczasem zauważyłam wpis Kleonika kilka dni temu.

Celownik (komu? czemu?): Kleonikowi

Dzięki Kleonikowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Napisałem wiersz dzięki Kleonikowi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Kleonikowi coś się stało.
Zszedłem z drogi Kleonikowi i usiadłem w fotelu.
Kleonikowi wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik (kogo? co?): Kleonika

Patrzę na Kleonika i nic nie rozumiem.
Spojrzałem znacząco na Kleonika.
Spojrzał na Kleonika i uśmiechnął się.
Spojrzał na Kleonika z zaciekawieniem.
Czekałam na Kleonika w kawiarni.

Narzędnik (z kim? z czym?): Kleonikiem

Kasia z Kleonikiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Śpiewam z Kleonikiem.
Rozmawiam z Kleonikiem.
Siedzieliśmy z Kleonikiem na kanapie.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Kleonikiem na krytym basenie.

Miejscownik (o kim? o czym?): Kleoniku

Przy Kleoniku zapomniałem o wszystkim.
Na pewno słyszałyście o Kleoniku.
Czasami myślę sobie o Kleoniku.
Dobrze, że wspomniałeś o Kleoniku.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Kleoniku.

Wołacz (hej!): Kleoniku

Cześć Kleoniku!
Kleoniku! Gdzie jesteś?
Hej Kleoniku!
Dobry wieczór Kleoniku!
Kleoniku! Wróć do mnie!