Odmiana imienia Klementek przez przypadki

Klementek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Klementek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Klementka

Celownik
(komu? czemu?):Klementkowi

Biernik
(kogo? co?):Klementka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Klementkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Klementku

Wołacz
(hej!):Klementku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KlementekDla mnie było już jasne, ze Klementek umiera.
Klementek nie umie grać na gitarze.
Co robi Klementek?
Mam na imię Klementek.
Klementek wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KlementkaJadę do Klementka.
Piszę list do Klementka.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Klementka.
Tym razem prezentujemy wystawę Klementka.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Klementka.

Celownik:
(komu? czemu?)
KlementkowiOddaję Klementkowi list.
Zaproponowałem Klementkowi dwa tematy.
Zszedłem z drogi Klementkowi i usiadłem w fotelu.
Klementkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Opowiedziałam Klementkowi o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
KlementkaPoszłam dalej i wtedy poznałam Klementka.
Spojrzałam na Klementka w wymownym geście.
Zdjęcie przesłane przez Klementka.
Spojrzałem znacząco na Klementka.
Na Klementka moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KlementkiemPracuję z Klementkiem.
Sprzątam pokój razem z Klementkiem.
Zostanę tu tylko z Klementkiem i chłopakami.
Śpiewam z Klementkiem.
Ja z Klementkiem chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KlementkuZapraszam na film dokumentalny o Klementku.
Hipnotyzująca powieść o Klementku i płatnym mordercy.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Klementku.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Klementku.
Nie wspomniałem na początku o Klementku.

Wołacz:
(hej!)
KlementkuKlementku! Uważaj!
Hej Klementku!
Klementku! Wróć do mnie!
Dobranoc Klementku!
Cześć Klementku!