Odmiana imienia Klemencjusia przez przypadki

Klemencjusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Klemencjusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Klemencjusi

Celownik
(komu? czemu?):Klemencjusi

Biernik
(kogo? co?):Klemencjusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Klemencjusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Klemencjusi

Wołacz
(hej!):Klemencjusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KlemencjusiaDopiero do mnie dotarło, że Klemencjusia już tu jest.
Klemencjusia wraca do domu.
Klemencjusia nie umie śpiewać.
Na drugie imię mam Klemencjusia.
Gdzie jest Klemencjusia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KlemencjusiZaproszenia na urodziny Klemencjusi są gotowe.
Na korytarzu blisko pokoju Klemencjusi stało kilka osób.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Klemencjusi.
Nie lubię Klemencjusi.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Klemencjusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
KlemencjusiZostawiam Klemencjusi karteczkę i już mnie nie ma.
Oddaję Klemencjusi list.
Napisałem wiersz dzięki Klemencjusi.
Dzięki Klemencjusi święta nabrały nowego wymiaru.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Klemencjusi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
KlemencjusięSpojrzałem znacząco na Klemencjusię.
Sierżant wpatrywał się w Klemencjusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spotkałam Klemencjusię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Kacper patrzył na Klemencjusię ze zdumieniem.
Widzę Klemencjusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KlemencjusiąŚpiewam z Klemencjusią.
Refleksyjnie po spotkaniu z Klemencjusią.
Tym razem korespondowałam z Klemencjusią.
Dorota spotkała się z Klemencjusią.
Wieczorem z Klemencjusią znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KlemencjusiPiszę o Klemencjusi.
Przez chwilę pomyślałam o Klemencjusi.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Klemencjusi.
Wspominam o Klemencjusi.
Czasami myślę sobie o Klemencjusi.

Wołacz:
(hej!)
KlemencjusiuKlemencjusiu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Klemencjusiu!
Cześć Klemencjusiu!
Dobranoc Klemencjusiu!
Klemencjusiu! Uważaj!