Odmiana imienia Klaudusia przez przypadki

Klaudusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Klaudusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Klaudusi

Celownik
(komu? czemu?):Klaudusi

Biernik
(kogo? co?):Klaudusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Klaudusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Klaudusi

Wołacz
(hej!):Klaudusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KlaudusiaKlaudusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Co robi Klaudusia?
Dziś Klaudusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jak już wiecie mam na imię Klaudusia.
Mam na imię Klaudusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KlaudusiNie mogę się otrząsnąć po odejściu Klaudusi.
Dziadek Klaudusi w tym czasie miał chorą rękę.
W domu babci Klaudusi od zawsze stał stary zegar.
Jadę do Klaudusi.
Tata Klaudusi opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
KlaudusiDaję Klaudusi, to co najlepsze we mnie.
Przyglądam się Klaudusi.
Słoik z kawą wyleciał Klaudusi z rąk.
Klaudusi wpadły w ucho słowa piosenki.
Dzięki Klaudusi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
KlaudusięObserwuję Klaudusię bardzo uważnie.
W Klaudusię nagle coś wstąpiło.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Klaudusię.
Na Klaudusię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Kacper patrzył na Klaudusię ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KlaudusiąJadę na wycieczkę razem z Klaudusią.
Weekend spędzony z Klaudusią był przesympatyczny.
Pracuję z Klaudusią.
Ja z Klaudusią chcemy się przebrać za wampiry.
Dorota spotkała się z Klaudusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KlaudusiA o Klaudusi to i słowa rzec nie umiał.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Klaudusi.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Klaudusi.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Klaudusi.
Przy Klaudusi zapomniałem o wszystkim.

Wołacz:
(hej!)
KlaudusiuGdzie jesteś Klaudusiu!?
Klaudusiu! Uważaj!
Dobranoc Klaudusiu!
Klaudusiu! Wróć do mnie!
Klaudusiu! Gdzie jesteś?