Odmiana imienia Klaudunia przez przypadki

Klaudunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Klaudunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Klauduni

Celownik
(komu? czemu?):Klauduni

Biernik
(kogo? co?):Klaudunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Klaudunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Klauduni

Wołacz
(hej!):Klauduniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KlauduniaDziś Klaudunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dopiero do mnie dotarło, że Klaudunia już tu jest.
Jak już wiecie mam na imię Klaudunia.
Gdzie jest Klaudunia?
Autorem artykułu jest Klaudunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KlauduniPrzedwczoraj były urodziny Klauduni.
Szkoda że Klauduni prawie że w ogóle nie ma.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Klauduni.
Dla Klauduni ten pies jest naprawdę bezcenny.
Nie ma Klauduni.

Celownik:
(komu? czemu?)
KlauduniZostawiam Klauduni karteczkę i już mnie nie ma.
Coś muszę Klauduni powiedzieć, stoi i czeka.
Co tej Klauduni po głowie chodzi?
Dzięki Klauduni mamy kolejny artykuł po polsku.
Opowiedziałam Klauduni o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
KlaudunięSpojrzałam na Klaudunię jak dopisuje kolejne literki.
Spoglądam na Klaudunię.
Obserwuję Klaudunię bardzo uważnie.
Spotkałam Klaudunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Widziałem dzisiaj Klaudunię z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KlauduniąSiedzieliśmy z Klaudunią przy basenie.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Klaudunią.
Jadę na wycieczkę razem z Klaudunią.
Tym razem korespondowałam z Klaudunią.
Wymyśliłam z Klaudunią nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KlauduniNo a teraz trochę więcej o Klauduni.
Teraz chcę napisać parę słów o Klauduni.
Kto dziś pamięta o Klauduni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Klauduni.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Klauduni.

Wołacz:
(hej!)
KlauduniuDobry wieczór Klauduniu!
Klauduniu! Gdzie jesteś?
Witaj Klauduniu!
Hej Klauduniu!
Dzień dobry Klauduniu!