Odmiana imienia Klarysunia przez przypadki

Klarysunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Klarysunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Klarysuni

Celownik
(komu? czemu?):Klarysuni

Biernik
(kogo? co?):Klarysunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Klarysunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Klarysuni

Wołacz
(hej!):Klarysuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KlarysuniaJutro Klarysunia wyjdzie ze szpitala.
Na drugie imię mam Klarysunia.
W domu Klarysunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Dopiero do mnie dotarło, że Klarysunia już tu jest.
Klarysunia nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KlarysuniPrzez cały dzień czułam wzrok Klarysuni na sobie.
Rozalia podeszła do Klarysuni.
Zostało sto dni do narodzin Klarysuni.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Klarysuni.
Wysyłam list do Klarysuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
KlarysuniKlarysuni wpadły w ucho słowa piosenki.
Przyglądam się Klarysuni.
Tego Klarysuni było już za wiele.
Dzięki Klarysuni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Oczywiście każdy przyzna rację Klarysuni.

Biernik:
(kogo? co?)
KlarysunięSpojrzał na Klarysunię i uśmiechnął się.
Pożegnali w końcu Klarysunię i wyszli razem.
Widzę Klarysunię.
Spotkałam Klarysunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Kawę kupioną przez Klarysunię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KlarysuniąRozmawiam z Klarysunią.
Razem z Klarysunią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Wieczorem z Klarysunią znowu idziemy na spacer.
Tym razem korespondowałam z Klarysunią.
Dwa dni temu miałam z Klarysunią śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KlarysuniAnna sama już nie wie, co myśleć o Klarysuni.
Mowa oczywiście o Klarysuni.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Klarysuni.
Ten wiersz jest o Klarysuni.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Klarysuni.

Wołacz:
(hej!)
KlarysuniuDobry wieczór Klarysuniu!
Dobranoc Klarysuniu!
Gdzie jesteś Klarysuniu!?
Klarysuniu! Wróć do mnie!
Dzień dobry Klarysuniu!