Odmiana imienia Kiry przez przypadki

Kiry imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kiry

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kirego

Celownik
(komu? czemu?):Kiremu

Biernik
(kogo? co?):Kirego

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kirym

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kirym

Wołacz
(hej!):Kiry!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KiryNa drugie imię mam Kiry.
W domu Kiry często urządza rodzicom pokazy mody.
Kiry ma katar i źle się czuje.
Ma na imię Kiry.
Kiry wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KiregoPożyczę od Kirego samochód i możemy jechać.
Rodzina Kirego wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Tata Kirego poszedł otworzyć drzwi.
Od razu zobaczyła ich mama Kirego.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Kirego.

Celownik:
(komu? czemu?)
KiremuDzięki Kiremu święta nabrały nowego wymiaru.
Tego Kiremu było już za wiele.
Słoik z kawą wyleciał Kiremu z rąk.
Opowiadam Kiremu o swoich zainteresowaniach.
Rozalia z troską przyglądała się Kiremu.

Biernik:
(kogo? co?)
KiregoPatrzył na Kirego z pełnym zgrozy podziwem.
Odprowadziłam Kirego do wyjścia.
Kawę kupioną przez Kirego wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Na Kirego spłynęła niewymowna ulga.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Kirego bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KirymOboje z Kirym kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Jadę z Kirym na dyskotekę.
Dwa dni temu miałam z Kirym śmieszną przygodę.
Ja z Kirym coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Kirym.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KirymZwiązana jest z nią legenda o Kirym.
Na pewno słyszałyście o Kirym.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Kirym.
Kiedyś tam chciałam napisać o Kirym.
Pamiętam o Kirym.

Wołacz:
(hej!)
KiryDzień dobry Kiry!
Kiry! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Kiry!
Dziękuję Kiry za rozmowę!
Dobranoc Kiry!