Odmiana imienia Kiejstutek przez przypadki

Kiejstutek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kiejstutek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kiejstutka

Celownik
(komu? czemu?):Kiejstutkowi

Biernik
(kogo? co?):Kiejstutka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kiejstutkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kiejstutku

Wołacz
(hej!):Kiejstutku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KiejstutekAutorem artykułu jest Kiejstutek.
Jutro Kiejstutek wyjdzie ze szpitala.
Dobrze, że Kiejstutek grzecznie śpi.
Kiejstutek ma katar i źle się czuje.
Kiejstutek wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KiejstutkaByłam pełna uznania dla rozwoju Kiejstutka.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Kiejstutka.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Kiejstutka.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Kiejstutka.
Uroda Kiejstutka miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
KiejstutkowiZaproponowałem Kiejstutkowi dwa tematy.
Opowiadam Kiejstutkowi o swoich zainteresowaniach.
Tego Kiejstutkowi było już za wiele.
Nie wiem, co powiedzieć Kiejstutkowi.
Kiejstutkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
KiejstutkaChwyciła Kiejstutka za rękaw płaszcza.
Widzę Kiejstutka.
Podchodzi, całuje Kiejstutka i idzie do wyjścia.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Kiejstutka.
Zdjęcie przesłane przez Kiejstutka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KiejstutkiemAle można sobie zrobić zdjęcie z Kiejstutkiem.
Wieczorem z Kiejstutkiem znowu idziemy na spacer.
Oboje z Kiejstutkiem wybuchliśmy śmiechem.
A sytuacja z Kiejstutkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Zostanę tu tylko z Kiejstutkiem i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KiejstutkuMówimy tu oczywiście o Kiejstutku.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Kiejstutku.
Marzę o Kiejstutku.
Przy Kiejstutku zapomniałem o wszystkim.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Kiejstutku.

Wołacz:
(hej!)
KiejstutkuDobranoc Kiejstutku!
Dzień dobry Kiejstutku!
Kiejstutku! Gdzie jesteś?
Cześć Kiejstutku!
Gdzie jesteś Kiejstutku!?