Odmiana imienia Kewin przez przypadki

Kewin imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kewin

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kewina

Celownik
(komu? czemu?):Kewinowi

Biernik
(kogo? co?):Kewina

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kewinem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kewinie

Wołacz
(hej!):Kewinie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KewinW domu Kewin często urządza rodzicom pokazy mody.
Kewin nie umie grać na gitarze.
Co robi Kewin?
Mam na imię Kewin.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Kewin.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KewinaSzukałem linków do strony Kewina.
Zostało sto dni do narodzin Kewina.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Kewina.
Tymczasem zauważyłam wpis Kewina kilka dni temu.
Przyglądałam się dłoniom Kewina.

Celownik:
(komu? czemu?)
KewinowiKewinowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Od początku próbujemy pomóc Kewinowi.
Proszę Kewinowi nie dokuczać!
Tym razem nie damy Kewinowi dojść do głosu.
Przyglądam się Kewinowi.

Biernik:
(kogo? co?)
KewinaPrzyniesiona przez Kewina kawa okazała się tą nieco gorszą.
Patrzę na Kewina i nic nie rozumiem.
Widzę Kewina.
Podchodzi, całuje Kewina i idzie do wyjścia.
Kewina zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KewinemRazem z Kewinem zrobiłyśmy obiad.
Kasia z Kewinem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Wieczorem z Kewinem znowu idziemy na spacer.
Oboje z Kewinem wybuchliśmy śmiechem.
Zobacz wywiad z Kewinem oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KewinieDziś jeszcze powiemy sobie słówko o Kewinie.
Piszę o Kewinie.
Na koniec parę słów o Kewinie.
No a teraz trochę więcej o Kewinie.
Hipnotyzująca powieść o Kewinie i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
KewinieDzień dobry Kewinie!
Dobry wieczór Kewinie!
Kewinie! Wróć do mnie!
Dobranoc Kewinie!
Witaj Kewinie!