Odmiana imienia Kevunio przez przypadki

Kevunio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kevunio

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kevunia

Celownik
(komu? czemu?):Kevuniowi

Biernik
(kogo? co?):Kevunia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kevuniem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kevuniu

Wołacz
(hej!):Kevuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KevunioGdzie jest Kevunio?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Kevunio.
Ja i Kevunio nie wiedziałyśmy, co robić.
Kevunio odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Kevunio nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KevuniaPostawa Kevunia była zupełnie inna.
Muszę pochwalić pomysł Kevunia.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Kevunia.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Kevunia.
Postanowiłam zadzwonić do Kevunia.

Celownik:
(komu? czemu?)
KevuniowiTym razem nie damy Kevuniowi dojść do głosu.
Kupiłem Kevuniowi magnes na lodówkę.
Napisałem wiersz dzięki Kevuniowi.
Opowiedziałam Kevuniowi o przykrości która mnie spotkała.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Kevuniowi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
KevuniaKevunia natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Popatrzyłam na Kevunia przekonana, że zacznie mówić dalej.
Przed wejściem spotkaliśmy Kevunia.
Kacper patrzył na Kevunia ze zdumieniem.
Spojrzałam na Kevunia jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KevuniemZakończyliśmy edycję kwietniową z Kevuniem.
Powinnam jednak pojechać z Kevuniem.
Razem z Kevuniem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Dorota spotkała się z Kevuniem.
Siedzieliśmy z Kevuniem przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KevuniuPrzynajmniej tak myślał tata o Kevuniu.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Kevuniu.
Warto także pomyśleć chwilę o Kevuniu.
Dzisiaj chciałam napisać o Kevuniu.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Kevuniu.

Wołacz:
(hej!)
KevuniuKevuniu! Uważaj!
Kevuniu! Wróć do mnie!
Kevuniu! Gdzie jesteś?
Dobranoc Kevuniu!
Hej Kevuniu!