Odmiana imienia Kevuś przez przypadki

Kevuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kevuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kevusia

Celownik
(komu? czemu?):Kevusiowi

Biernik
(kogo? co?):Kevusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kevusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kevusiu

Wołacz
(hej!):Kevusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KevuśW domu Kevuś często urządza rodzicom pokazy mody.
Dopiero do mnie dotarło, że Kevuś już tu jest.
Co robi Kevuś?
Kevuś tego nie widzi.
Dziś Kevuś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KevusiaPowiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Kevusia.
Przyglądałam się dłoniom Kevusia.
Zaproszenia na urodziny Kevusia są gotowe.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Kevusia.
Na korytarzu blisko pokoju Kevusia stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
KevusiowiZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Kevusiowi.
Zszedłem z drogi Kevusiowi i usiadłem w fotelu.
Tego Kevusiowi było już za wiele.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Kevusiowi coś się stało.
Tym razem nie damy Kevusiowi dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
KevusiaPożegnali w końcu Kevusia i wyszli razem.
Podchodzi, całuje Kevusia i idzie do wyjścia.
Spojrzał na Kevusia z zaciekawieniem.
Patrzy na Kevusia wyczekująco.
Kevusia zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KevusiemRazem z Kevusiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Oboje z Kevusiem wybuchliśmy śmiechem.
Siedzieliśmy z Kevusiem na kanapie.
Obie z Kevusiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Zobacz wywiad z Kevusiem oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KevusiuKilka słów od autora materiału o Kevusiu.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Kevusiu.
A przecież nikt inaczej o Kevusiu nie pisał.
Chciałbym być teraz przy Kevusiu.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Kevusiu.

Wołacz:
(hej!)
KevusiuCześć Kevusiu!
Dziękuję Kevusiu za rozmowę!
Dzień dobry Kevusiu!
Witaj Kevusiu!
Kevusiu! Gdzie jesteś?