Odmiana imienia Ken przez przypadki

Ken imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ken

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kena

Celownik
(komu? czemu?):Kenowi

Biernik
(kogo? co?):Kena

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kenem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kenie

Wołacz
(hej!):Kenie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KenKen tego nie widzi.
Ken ma katar i źle się czuje.
Dziś Ken ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Za chwilę wróci Ken z lasu.
Autorem niniejszego tekstu jest Ken.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KenaTata Kena opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Piszę list do Kena.
Uroda Kena miała potężną moc.
Postawa Kena była zupełnie inna.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Kena.

Celownik:
(komu? czemu?)
KenowiNie wiem, co powiedzieć Kenowi.
Tego Kenowi było już za wiele.
Dzięki Kenowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Zaproponowałem Kenowi dwa tematy.
Powiedz wszystkim i Kenowi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
KenaKena zaczęło to nieco irytować.
Zdjęcie przesłane przez Kena.
Widziałem dzisiaj Kena z mojej klasy.
Spojrzał na Kena z zaciekawieniem.
W Kena nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KenemZginął w pojedynku z Kenem.
Zostanę tu tylko z Kenem i chłopakami.
Wymyśliłam z Kenem nową zabawę.
Siedzieliśmy z Kenem na kanapie.
Weekend spędzony z Kenem był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KenieDzisiaj chciałam napisać o Kenie.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Kenie.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Kenie.
Myślę o Kenie.
Przez chwilę pomyślałam o Kenie.

Wołacz:
(hej!)
KenieGdzie jesteś Kenie!?
Witaj Kenie!
Dobry wieczór Kenie!
Kenie! Gdzie jesteś?
Dziękuję Kenie za rozmowę!