Odmiana imienia Katrinka przez przypadki

Katrinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Katrinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Katrinki

Celownik
(komu? czemu?):Katrince

Biernik
(kogo? co?):Katrinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Katrinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Katrince

Wołacz
(hej!):Katrinko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KatrinkaKatrinka chce pójść ze mną na dyskotekę.
W domu Katrinka często urządza rodzicom pokazy mody.
Moje drugie imię to właśnie Katrinka.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Katrinka.
Dobrze, że Katrinka grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KatrinkiMuszę pochwalić pomysł Katrinki.
Nie lubię Katrinki.
Wysyłam list do Katrinki.
Piszę list do Katrinki.
Najbardziej polubiłam ojca Katrinki.

Celownik:
(komu? czemu?)
KatrinceProszę Katrince nie dokuczać!
Ja na pewno przekaże swój procent Katrince.
Oddaję Katrince list.
Napisałem wiersz dzięki Katrince.
Katrince udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
KatrinkęCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Katrinkę.
Spojrzałem znacząco na Katrinkę.
Zdjęcie przesłane przez Katrinkę.
Spojrzałam na Katrinkę.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Katrinkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KatrinkąA sytuacja z Katrinką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Śpiewam z Katrinką.
Zostanę tu tylko z Katrinką i chłopakami.
Sprzątam pokój z Katrinką.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Katrinką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KatrinceDziś napiszę o Katrince.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Katrince.
Mamrotał coś o Katrince, gdy podtrzymywał się ściany.
Na pewno słyszałyście o Katrince.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Katrince.

Wołacz:
(hej!)
KatrinkoKatrinko! Wróć do mnie!
Dobranoc Katrinko!
Dobry wieczór Katrinko!
Katrinko! Uważaj!
Hej Katrinko!