Odmiana imienia Kasiula przez przypadki

Kasiula imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kasiula

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kasiuli

Celownik
(komu? czemu?):Kasiuli

Biernik
(kogo? co?):Kasiulę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kasiulą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kasiuli

Wołacz
(hej!):Kasiulo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KasiulaKasiula ma katar i źle się czuje.
Gdzie jest Kasiula?
Jeśli jednak przegrasz, Kasiula zostaje z nami.
Kasiula odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Mam na imię Kasiula.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KasiuliMuszę pochwalić pomysł Kasiuli.
Kasiuli siedziała na podłodze oparta o ścianę.
W domu babci Kasiuli od zawsze stał stary zegar.
Przez cały dzień czułam wzrok Kasiuli na sobie.
Tato Kasiuli produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
KasiuliKasiuli włosy stanęły dęba na głowie.
Kupiłem Kasiuli magnes na lodówkę.
Rozalia z troską przyglądała się Kasiuli.
Opowiadam Kasiuli o swoich zainteresowaniach.
Kasiuli udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
KasiulęSpojrzałam na Kasiulę.
Widzę Kasiulę.
Podchodzi, całuje Kasiulę i idzie do wyjścia.
Kasiulę znalazłam w recepcji hotelu.
Na Kasiulę spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KasiuląSprzątam pokój z Kasiulą.
Wieczorem z Kasiulą znowu idziemy na spacer.
Oboje z Kasiulą wybuchliśmy śmiechem.
Zostaliśmy z Kasiulą w salonie sami.
Ja z Kasiulą coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KasiuliPrzygotowuje książkę o Kasiuli.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Kasiuli.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Kasiuli.
Myślał o Kasiuli i o swoim życiu.
W powrotnej drodze myślał o Kasiuli.

Wołacz:
(hej!)
KasiuloWitaj Kasiulo!
Cześć Kasiulo!
Dobranoc Kasiulo!
Kasiulo! Gdzie jesteś?
Dziękuję Kasiulo za rozmowę!