Odmiana imienia Kasiuńka przez przypadki

Kasiuńka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kasiuńka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kasiuńki

Celownik
(komu? czemu?):Kasiuńce

Biernik
(kogo? co?):Kasiuńkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kasiuńką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kasiuńce

Wołacz
(hej!):Kasiuńko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KasiuńkaJak już wiecie mam na imię Kasiuńka.
W domu Kasiuńka często urządza rodzicom pokazy mody.
Kasiuńka ma katar i źle się czuje.
Ja i Kasiuńka nie wiedziałyśmy, co robić.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Kasiuńka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KasiuńkiTeraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Kasiuńki.
Ręka Kasiuńki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Pożyczę od Kasiuńki samochód i możemy jechać.
Przed domem Kasiuńki zauważyłem wózek z dzieckiem.
Jadę do Kasiuńki.

Celownik:
(komu? czemu?)
KasiuńceKorzysta z okazji, by wyznać Kasiuńce miłość.
Słoik z kawą wyleciał Kasiuńce z rąk.
Proszę Kasiuńce nie dokuczać!
Kasiuńce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Dzięki Kasiuńce święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
KasiuńkęPostaram się namówić Kasiuńkę na spacer.
Patrzył na Kasiuńkę z pełnym zgrozy podziwem.
Spoglądam na Kasiuńkę.
Widziałem dzisiaj Kasiuńkę z mojej klasy.
Doprowadził tym Kasiuńkę do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KasiuńkąPracuję razem z Kasiuńką.
Oboje z Kasiuńką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Kasiuńką.
Wymyśliłam z Kasiuńką nową zabawę.
Byliśmy z Kasiuńką na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KasiuńceDziś napiszę o Kasiuńce.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Kasiuńce.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Kasiuńce.
Piszę o Kasiuńce.
Nie wspomniałem na początku o Kasiuńce.

Wołacz:
(hej!)
KasiuńkoWitaj Kasiuńko!
Kasiuńko! Gdzie jesteś?
Dziękuję Kasiuńko za rozmowę!
Dobranoc Kasiuńko!
Kasiuńko! Wróć do mnie!