Odmiana imienia Karyna przez przypadki

Karyna imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Karyna

Dopełniacz
(kogo? czego?):Karyny

Celownik
(komu? czemu?):Karynie

Biernik
(kogo? co?):Karynę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Karyną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Karynie

Wołacz
(hej!):Karyno!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KarynaDopiero do mnie dotarło, że Karyna już tu jest.
Mam na imię Karyna.
Karyna chce pójść ze mną na dyskotekę.
Co robi Karyna?
W domu Karyna często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KarynyRodzina Karyny wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Wysyłam list do Karyny.
Tata Karyny opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Karyny siedziała na podłodze oparta o ścianę.
W sobotę są urodziny Karyny.

Celownik:
(komu? czemu?)
KarynieKarynie przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Chciałam szybko pochwalić się Karynie.
Karynie włosy stanęły dęba na głowie.
Korzysta z okazji, by wyznać Karynie miłość.
Napisałem wiersz dzięki Karynie.

Biernik:
(kogo? co?)
KarynęKacper patrzył na Karynę ze zdumieniem.
Spojrzał na Karynę z zaciekawieniem.
Patrzył na Karynę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Karynę zaświerzbiały ręce.
Chwyciła Karynę za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KarynąDorota spotkała się z Karyną.
Siedzieliśmy z Karyną na kanapie.
Obie z Karyną postawiłyśmy na zmiany.
Zobacz wywiad z Karyną oraz innymi uczestnikami finału.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Karyną.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KarynieNiestety, nie umiała zapomnieć o Karynie.
Myślał o Karynie i o swoim życiu.
Kiedyś tam chciałam napisać o Karynie.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Karynie.
Wczoraj wspomniałam o Karynie z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
KarynoDzień dobry Karyno!
Dobry wieczór Karyno!
Dziękuję Karyno za rozmowę!
Cześć Karyno!
Karyno! Gdzie jesteś?