Odmiana imienia Karpik przez przypadki

Karpik imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Karpik

Dopełniacz
(kogo? czego?):Karpika

Celownik
(komu? czemu?):Karpikowi

Biernik
(kogo? co?):Karpika

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Karpikiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Karpiku

Wołacz
(hej!):Karpiku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KarpikKarpik chce pójść ze mną na spacer.
Autorem niniejszego tekstu jest Karpik.
Karpik wraca do domu.
Mam na imię Karpik.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Karpik.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KarpikaPóźny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Karpika.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Karpika.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Karpika.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Karpika.
Karpika siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
KarpikowiDzięki Karpikowi święta nabrały nowego wymiaru.
Mam nadzieję, że Karpikowi również się podoba.
Karpikowi włosy stanęły dęba na głowie.
Od początku próbujemy pomóc Karpikowi.
Co tej Karpikowi po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
KarpikaObserwuję Karpika bardzo uważnie.
Popatrzyłam na Karpika przekonana, że zacznie mówić dalej.
Przyniesiona przez Karpika kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spoglądam na Karpika.
Odprowadziłam Karpika do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KarpikiemJadę na wycieczkę razem z Karpikiem.
Powinnam jednak pojechać z Karpikiem.
Razem z Karpikiem zrobiłyśmy obiad.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Karpikiem.
Jadę z Karpikiem na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KarpikuPiszę o Karpiku.
To jest pieśń o Karpiku.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Karpiku.
A przecież nikt inaczej o Karpiku nie pisał.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Karpiku.

Wołacz:
(hej!)
KarpikuGdzie jesteś Karpiku!?
Dobry wieczór Karpiku!
Dobranoc Karpiku!
Karpiku! Wróć do mnie!
Cześć Karpiku!