Odmiana imienia Karolinuś przez przypadki

Karolinuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Karolinuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Karolinusia

Celownik
(komu? czemu?):Karolinusiowi

Biernik
(kogo? co?):Karolinusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Karolinusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Karolinusiu

Wołacz
(hej!):Karolinusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KarolinuśMoje drugie imię to właśnie Karolinuś.
Dziś Karolinuś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Karolinuś tego nie widzi.
Co robi Karolinuś?
Jak już wiecie mam na imię Karolinuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KarolinusiaSzukałem linków do strony Karolinusia.
Rozalia podeszła do Karolinusia.
W sobotę są urodziny Karolinusia.
Na korytarzu blisko pokoju Karolinusia stało kilka osób.
Tata Karolinusia poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
KarolinusiowiSłoik z kawą wyleciał Karolinusiowi z rąk.
Proszę Karolinusiowi nie dokuczać!
Kto wie, może Karolinusiowi wyjdzie do na dobre.
Karolinusiowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Karolinusiowi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
KarolinusiaKarolinusia zaświerzbiały ręce.
Spojrzał na Karolinusia i uśmiechnął się.
Przed wejściem spotkaliśmy Karolinusia.
Spojrzał na Karolinusia z zaciekawieniem.
Spotkałam Karolinusia w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KarolinusiemZobacz wywiad z Karolinusiem oraz innymi uczestnikami finału.
Rozmawiam z Karolinusiem.
Razem z Karolinusiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Siedzieliśmy z Karolinusiem na kanapie.
Tym razem korespondowałam z Karolinusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KarolinusiuŚpiewam o Karolinusiu.
Piszę o Karolinusiu.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Karolinusiu.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Karolinusiu.
Przygotowuje książkę o Karolinusiu.

Wołacz:
(hej!)
KarolinusiuKarolinusiu! Uważaj!
Hej Karolinusiu!
Dobranoc Karolinusiu!
Karolinusiu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Karolinusiu za rozmowę!