Odmiana imienia Karmenka przez przypadki

Karmenka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Karmenka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Karmenki

Celownik
(komu? czemu?):Karmence

Biernik
(kogo? co?):Karmenkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Karmenką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Karmence

Wołacz
(hej!):Karmenko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KarmenkaCo robi Karmenka?
Autorem niniejszego tekstu jest Karmenka.
Karmenka chce pójść ze mną na spacer.
Karmenka nie umie grać na gitarze.
Karmenka wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KarmenkiKrótki filmik przedstawiający braciszka Karmenki.
W sobotę są urodziny Karmenki.
Dla Karmenki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Serce Karmenki stanęło na moment.
Prosimy o pomoc dla Karmenki.

Celownik:
(komu? czemu?)
KarmenceKto wie, może Karmence wyjdzie do na dobre.
Karmence oczy błyszczą.
Oddaję Karmence list.
Daję Karmence, to co najlepsze we mnie.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Karmence.

Biernik:
(kogo? co?)
KarmenkęW Karmenkę nagle coś wstąpiło.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Karmenkę.
Zdjęcie przesłane przez Karmenkę.
Widziałem dzisiaj Karmenkę z mojej klasy.
Spojrzał na Karmenkę i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KarmenkąWeekend spędzony z Karmenką był przesympatyczny.
A sytuacja z Karmenką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Zostanę tu tylko z Karmenką i chłopakami.
Wymyśliłam z Karmenką nową zabawę.
Rozmawiam z Karmenką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KarmenceWczoraj wspomniałam o Karmence z moim tatą.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Karmence.
Mowa oczywiście o Karmence.
Chciałbym być teraz przy Karmence.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Karmence.

Wołacz:
(hej!)
KarmenkoDzień dobry Karmenko!
Karmenko! Wróć do mnie!
Witaj Karmenko!
Dziękuję Karmenko za rozmowę!
Cześć Karmenko!