Odmiana imienia Karinia przez przypadki

Karinia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Karinia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Karinii

Celownik
(komu? czemu?):Karinii

Biernik
(kogo? co?):Karinię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Karinią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Karinii

Wołacz
(hej!):Karinio!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KariniaKarinia tego nie widzi.
Karinia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
W domu Karinia często urządza rodzicom pokazy mody.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Karinia.
Na drugie imię mam Karinia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KariniiNa korytarzu blisko pokoju Karinii stało kilka osób.
Tym razem prezentujemy wystawę Karinii.
Przed sobą ujrzałam rękę Karinii.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Karinii.
Muszę pochwalić pomysł Karinii.

Celownik:
(komu? czemu?)
KariniiRozalia z troską przyglądała się Karinii.
Zerwał jabłko i podał je Karinii.
Od początku próbujemy pomóc Karinii.
Dzięki Karinii mamy kolejny artykuł po polsku.
Dzięki Karinii mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
KarinięPatrzę na Karinię i nic nie rozumiem.
Przeprosiłam Karinię i poszłam dalej.
Chwyciła Karinię za rękaw płaszcza.
Przed sesją zapytałam Karinię co lubi.
Czekałam na Karinię w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KariniąKasia z Karinią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Razem z Karinią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Karinią.
Razem z Karinią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Karinią na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KariniiZastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Karinii.
Myślę o Karinii.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Karinii.
Powiedz mi, co myślisz o Karinii.
Na pewno słyszałyście o Karinii.

Wołacz:
(hej!)
KarinioGdzie jesteś Karinio!?
Witaj Karinio!
Karinio! Gdzie jesteś?
Hej Karinio!
Karinio! Uważaj!