Odmiana imienia Kariczka przez przypadki

Kariczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kariczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kariczki

Celownik
(komu? czemu?):Kariczce

Biernik
(kogo? co?):Kariczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kariczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kariczce

Wołacz
(hej!):Kariczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KariczkaKariczka tego nie widzi.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Kariczka.
Autorem niniejszego tekstu jest Kariczka.
Dla mnie było już jasne, ze Kariczka umiera.
Dobrze, że Kariczka grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KariczkiProsimy o pomoc dla Kariczki.
Tata Kariczki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Przed domem Kariczki zauważyłem wózek z dzieckiem.
Przyglądałam się dłoniom Kariczki.
Jadę do Kariczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
KariczceChciałam szybko pochwalić się Kariczce.
Rozalia z troską przyglądała się Kariczce.
Zaproponowałem Kariczce dwa tematy.
Zostawiam Kariczce karteczkę i już mnie nie ma.
Nie wiem, co powiedzieć Kariczce.

Biernik:
(kogo? co?)
KariczkęWidzę Kariczkę.
Oszołomienie spadło teraz na Kariczkę i na moment odebrało mu wigor.
Patrzy na Kariczkę wyczekująco.
Spotkałam Kariczkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzałam na Kariczkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KariczkąWieczorem z Kariczką znowu idziemy na spacer.
Karolina miała się spotkać z Kariczką przed szkołą.
Obie z Kariczką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Tym razem korespondowałam z Kariczką.
Sprzątam pokój z Kariczką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KariczceChcę wiedzieć, co myślisz o Kariczce.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Kariczce.
Marzę o Kariczce.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Kariczce.
Myślał o Kariczce i o swoim życiu.

Wołacz:
(hej!)
KariczkoGdzie jesteś Kariczko!?
Cześć Kariczko!
Dobry wieczór Kariczko!
Dziękuję Kariczko za rozmowę!
Hej Kariczko!