Odmiana imienia Karel przez przypadki

Karel imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Karel

Dopełniacz
(kogo? czego?):Karela

Celownik
(komu? czemu?):Karelowi

Biernik
(kogo? co?):Karela

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Karelem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Karelu

Wołacz
(hej!):Karelu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KarelKarel ma katar i źle się czuje.
Co robi Karel?
Jutro Karel wyjdzie ze szpitala.
Za chwilę wróci Karel z lasu.
W domu Karel często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KarelaSerce Karela stanęło na moment.
Przez cały dzień czułam wzrok Karela na sobie.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Karela słychać.
Przed sobą ujrzałam rękę Karela.
Karela siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
KarelowiPowiedz wszystkim i Karelowi, że nic mi nie jest.
Tym razem nie damy Karelowi dojść do głosu.
Zostawiam Karelowi karteczkę i już mnie nie ma.
Karelowi włosy stanęły dęba na głowie.
Opowiadam Karelowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
KarelaPatrzył na Karela wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Patrzył na Karela z pełnym zgrozy podziwem.
Pożegnali w końcu Karela i wyszli razem.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Karela bardzo przyjaźnie.
Przyniesiona przez Karela kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KarelemObie z Karelem postawiłyśmy na zmiany.
Oboje z Karelem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Razem z Karelem podążyłam na górne piętro za blondynką.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Karelem.
Razem z Karelem zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KareluPrzy Karelu zapomniałem o wszystkim.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Karelu.
Dziś napiszę o Karelu.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Karelu.
Kiedyś tam chciałam napisać o Karelu.

Wołacz:
(hej!)
KareluDzień dobry Karelu!
Dobry wieczór Karelu!
Dziękuję Karelu za rozmowę!
Cześć Karelu!
Hej Karelu!