Odmiana imienia Kancjanuś przez przypadki

Kancjanuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kancjanuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kancjanusia

Celownik
(komu? czemu?):Kancjanusiowi

Biernik
(kogo? co?):Kancjanusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kancjanusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kancjanusiu

Wołacz
(hej!):Kancjanusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KancjanuśMa na imię Kancjanuś.
W domu Kancjanuś często urządza rodzicom pokazy mody.
Na drugie imię mam Kancjanuś.
Gdzie jest Kancjanuś?
Moje drugie imię to właśnie Kancjanuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KancjanusiaZobaczyłam uśmiechniętą twarz Kancjanusia.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Kancjanusia.
W sobotę są urodziny Kancjanusia.
Szukałem linków do strony Kancjanusia.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Kancjanusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
KancjanusiowiOpowiadam Kancjanusiowi o swoich zainteresowaniach.
Powiedz wszystkim i Kancjanusiowi, że nic mi nie jest.
Kancjanusiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Zerwał jabłko i podał je Kancjanusiowi.
Przyglądam się Kancjanusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
KancjanusiaSierżant wpatrywał się w Kancjanusia jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Patrzy na Kancjanusia wyczekująco.
Kacper patrzył na Kancjanusia ze zdumieniem.
Na Kancjanusia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Przyniesiona przez Kancjanusia kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KancjanusiemRefleksyjnie po spotkaniu z Kancjanusiem.
Obie z Kancjanusiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Dorota spotkała się z Kancjanusiem.
Ja z Kancjanusiem chcemy się przebrać za wampiry.
Razem z Kancjanusiem zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KancjanusiuMyślę o Kancjanusiu.
Marzę o Kancjanusiu.
To jest pieśń o Kancjanusiu.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Kancjanusiu.
Dyskutuję o Kancjanusiu.

Wołacz:
(hej!)
KancjanusiuDzień dobry Kancjanusiu!
Hej Kancjanusiu!
Kancjanusiu! Uważaj!
Kancjanusiu! Gdzie jesteś?
Witaj Kancjanusiu!