Odmiana imienia Kancjanek przez przypadki

Kancjanek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kancjanek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kancjanka

Celownik
(komu? czemu?):Kancjankowi

Biernik
(kogo? co?):Kancjanka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kancjankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kancjanku

Wołacz
(hej!):Kancjanku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KancjanekGdzie jest Kancjanek?
Kancjanek chce pójść ze mną na spacer.
Moje drugie imię to właśnie Kancjanek.
Jak już wiecie mam na imię Kancjanek.
Za chwilę wróci Kancjanek z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KancjankaPostanowiłam zadzwonić do Kancjanka.
Tata Kancjanka poszedł otworzyć drzwi.
Muszę pochwalić pomysł Kancjanka.
Przed domem Kancjanka zauważyłem wózek z dzieckiem.
Tata Kancjanka sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
KancjankowiZaproponowałem Kancjankowi dwa tematy.
Kancjankowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Dzięki Kancjankowi święta nabrały nowego wymiaru.
Napisałem wiersz dzięki Kancjankowi.
Dzięki Kancjankowi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
KancjankaŚmiał się głośno, wesoło i patrzał na Kancjanka bardzo przyjaźnie.
Przyniesiona przez Kancjanka kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzałam na Kancjanka.
Na Kancjanka spłynęła niewymowna ulga.
Kancjanka zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KancjankiemW praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Kancjankiem.
Razem z Kancjankiem zrobiłyśmy obiad.
Sprzątam pokój z Kancjankiem.
Ja z Kancjankiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Zobacz wywiad z Kancjankiem oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KancjankuPamiętam o Kancjanku.
Kiedyś chciałam napisać o Kancjanku.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Kancjanku.
Ten wiersz jest o Kancjanku.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Kancjanku.

Wołacz:
(hej!)
KancjankuHej Kancjanku!
Gdzie jesteś Kancjanku!?
Dzień dobry Kancjanku!
Dobranoc Kancjanku!
Dobry wieczór Kancjanku!