Odmiana imienia Kamiluś przez przypadki

Kamiluś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kamiluś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kamilusia

Celownik
(komu? czemu?):Kamilusiowi

Biernik
(kogo? co?):Kamilusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kamilusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kamilusiu

Wołacz
(hej!):Kamilusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KamiluśDziś Kamiluś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dla mnie było już jasne, ze Kamiluś umiera.
Kamiluś ma katar i źle się czuje.
Kamiluś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ma na imię Kamiluś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KamilusiaDziadek Kamilusia w tym czasie miał chorą rękę.
Uroda Kamilusia miała potężną moc.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Kamilusia.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Kamilusia.
W słuchawce usłyszałam głos Kamilusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
KamilusiowiDaję Kamilusiowi, to co najlepsze we mnie.
Kamilusiowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Opowiedziałam Kamilusiowi o przykrości która mnie spotkała.
Oczywiście każdy przyzna rację Kamilusiowi.
Ja na pewno przekaże swój procent Kamilusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
KamilusiaSpojrzałem znacząco na Kamilusia.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Kamilusia.
Patrzył na Kamilusia z pełnym zgrozy podziwem.
Doprowadził tym Kamilusia do stanu bliskiego apopleksji.
Popatrzyłam na Kamilusia przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KamilusiemŚpiewam z Kamilusiem.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Kamilusiem.
Oboje z Kamilusiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Byliśmy z Kamilusiem na jarmarku.
Powinnam jednak pojechać z Kamilusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KamilusiuTen wiersz jest o Kamilusiu.
Mówimy tu oczywiście o Kamilusiu.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Kamilusiu.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Kamilusiu.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Kamilusiu.

Wołacz:
(hej!)
KamilusiuKamilusiu! Wróć do mnie!
Dobranoc Kamilusiu!
Witaj Kamilusiu!
Gdzie jesteś Kamilusiu!?
Dzień dobry Kamilusiu!