Odmiana imienia Kamilek przez przypadki

Kamilek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kamilek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kamilka

Celownik
(komu? czemu?):Kamilkowi

Biernik
(kogo? co?):Kamilka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kamilkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kamilku

Wołacz
(hej!):Kamilku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KamilekGdzie jest Kamilek?
Kamilek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Autorem niniejszego tekstu jest Kamilek.
Dla mnie było już jasne, ze Kamilek umiera.
W domu Kamilek często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KamilkaOd razu zobaczyła ich mama Kamilka.
Ręka Kamilka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Tata Kamilka sam opatrzył mi nogę.
Póki co dodaję zdjęcia Kamilka z wakacji.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Kamilka.

Celownik:
(komu? czemu?)
KamilkowiZszedłem z drogi Kamilkowi i usiadłem w fotelu.
Co tej Kamilkowi po głowie chodzi?
Słoik z kawą wyleciał Kamilkowi z rąk.
Rozalia z troską przyglądała się Kamilkowi.
Nie wiem, co powiedzieć Kamilkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
KamilkaSpojrzała na Kamilka jeszcze raz.
Postaram się namówić Kamilka na spacer.
Kamilka zaczęło to nieco irytować.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Kamilka.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Kamilka bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KamilkiemSiedzieliśmy z Kamilkiem na ławce w parku.
Pracuję razem z Kamilkiem.
Zginął w pojedynku z Kamilkiem.
Przez chwilę oboje z Kamilkiem patrzyli na siebie.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Kamilkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KamilkuDobrze, że wspomniałeś o Kamilku.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Kamilku.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Kamilku.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Kamilku.
Mamrotał coś o Kamilku, gdy podtrzymywał się ściany.

Wołacz:
(hej!)
KamilkuDobry wieczór Kamilku!
Hej Kamilku!
Dzień dobry Kamilku!
Witaj Kamilku!
Kamilku! Wróć do mnie!