Odmiana imienia Kamelka przez przypadki

Kamelka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kamelka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kamelki

Celownik
(komu? czemu?):Kamelce

Biernik
(kogo? co?):Kamelkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kamelką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kamelce

Wołacz
(hej!):Kamelko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KamelkaJak już wiecie mam na imię Kamelka.
Kamelka nie umie śpiewać.
Jutro Kamelka wyjdzie ze szpitala.
Kamelka tego nie widzi.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Kamelka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KamelkiW domu babci Kamelki od zawsze stał stary zegar.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Kamelki.
Tato Kamelki produkował abażury.
Przed sobą ujrzałam rękę Kamelki.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Kamelki.

Celownik:
(komu? czemu?)
KamelceOczywiście każdy przyzna rację Kamelce.
Słoik z kawą wyleciał Kamelce z rąk.
Chciałam szybko pochwalić się Kamelce.
Przyglądam się Kamelce.
Kamelce wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
KamelkęSierżant wpatrywał się w Kamelkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Zdjęcie przesłane przez Kamelkę.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Kamelkę.
O jego personalia miałam spytać Kamelkę prywatnie.
Kacper patrzył na Kamelkę ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KamelkąRefleksyjnie po spotkaniu z Kamelką.
Zostanę tu tylko z Kamelką i chłopakami.
A sytuacja z Kamelką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Ja z Kamelką zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Dorota spotkała się z Kamelką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KamelceZastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Kamelce.
Pamiętam o Kamelce.
A o Kamelce to i słowa rzec nie umiał.
Przygotowuje książkę o Kamelce.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Kamelce.

Wołacz:
(hej!)
KamelkoKamelko! Wróć do mnie!
Dziękuję Kamelko za rozmowę!
Hej Kamelko!
Dobry wieczór Kamelko!
Kamelko! Gdzie jesteś?