Odmiana imienia Kalusia przez przypadki

Kalusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kalusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Kalusi

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kalusi

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kalusiu

Wołacz
(hej!):Kalusią!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Kalusię

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Kalusi

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KalusiaDziś Kalusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Za chwilę wróci Kalusia z lasu.
Autorem artykułu jest Kalusia.
Mam na imię Kalusia.
Kalusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Nie lubię .
Tata sam opatrzył mi nogę.
Przed domem zauważyłem wózek z dzieckiem.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci .
Muszę pochwalić pomysł .

Celownik:
(komu? czemu?)
Ten nie pozostał dłużny .
Dzięki mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Dopiero teraz zrozumiałem, że coś się stało.
Mama przyznała rację .
Coś muszę powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
KalusiWidziałem dzisiaj Kalusi z mojej klasy.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Kalusi.
Spojrzałam na Kalusi jak dopisuje kolejne literki.
O jego personalia miałam spytać Kalusi prywatnie.
Na Kalusi moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KalusiWymyśliłam z Kalusi nową zabawę.
Pracuję z Kalusi.
Siedzieliśmy z Kalusi przy basenie.
Ja z Kalusi zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Ja z Kalusi chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KalusiuZwiązana jest z nią legenda o Kalusiu.
Pamiętajmy o Kalusiu i jej rodzinie.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Kalusiu.
Piszę o Kalusiu.
Myślał o Kalusiu i o swoim życiu.

Wołacz:
(hej!)
KalusiąWitaj Kalusią!
Dobry wieczór Kalusią!
Kalusią! Wróć do mnie!
Cześć Kalusią!
Kalusią! Uważaj!