Odmiana imienia Kalinka przez przypadki

Kalinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kalinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kalinki

Celownik
(komu? czemu?):Kalince

Biernik
(kogo? co?):Kalinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kalinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kalince

Wołacz
(hej!):Kalinko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KalinkaZa chwilę wróci Kalinka z lasu.
Kalinka chce pójść ze mną na spacer.
Gdzie jest Kalinka?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Kalinka.
Kalinka wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KalinkiJestem mamą Kalinki i jeszcze trojga innych dzieci.
Przez cały dzień czułam wzrok Kalinki na sobie.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Kalinki.
Muszę pochwalić pomysł Kalinki.
Pożyczę od Kalinki samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
KalinceKalince przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Od początku próbujemy pomóc Kalince.
Oddaję Kalince list.
Mama przyznała rację Kalince.
Kalince włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
KalinkęNieśmiało gładzi Kalinkę po włosach.
Przeprosiłam Kalinkę i poszłam dalej.
Widzę Kalinkę.
Czekałam na Kalinkę w kawiarni.
Patrzy na Kalinkę wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KalinkąJa z Kalinką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Razem z Kalinką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Wieczorem z Kalinką znowu idziemy na spacer.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Kalinką na krytym basenie.
Obie z Kalinką miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KalinceArtykuł o Kalince wywołał burzę w mediach.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Kalince.
Przynajmniej tak myślał tata o Kalince.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Kalince.
Myślę o Kalince.

Wołacz:
(hej!)
KalinkoDobranoc Kalinko!
Kalinko! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Kalinko!?
Dobry wieczór Kalinko!
Dziękuję Kalinko za rozmowę!