Odmiana imienia Kalianek przez przypadki

Kalianek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kalianek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kalianka

Celownik
(komu? czemu?):Kaliankowi

Biernik
(kogo? co?):Kalianka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kaliankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kalianku

Wołacz
(hej!):Kalianku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KalianekDobrze, że Kalianek grzecznie śpi.
Kalianek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Gdzie jest Kalianek?
Dla mnie było już jasne, ze Kalianek umiera.
Kalianek ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KaliankaPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Kalianka.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Kalianka.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Kalianka.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Kalianka.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Kalianka.

Celownik:
(komu? czemu?)
KaliankowiKaliankowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Tym razem nie damy Kaliankowi dojść do głosu.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Kaliankowi coś się stało.
Tego Kaliankowi było już za wiele.
Słoik z kawą wyleciał Kaliankowi z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
KaliankaSierżant wpatrywał się w Kalianka jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Kalianka zaświerzbiały ręce.
Widzę Kalianka.
Patrzył na Kalianka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzała na Kalianka jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KaliankiemRefleksyjnie po spotkaniu z Kaliankiem.
Zobacz wywiad z Kaliankiem oraz innymi uczestnikami finału.
Wieczorem z Kaliankiem znowu idziemy na spacer.
Obie z Kaliankiem postawiłyśmy na zmiany.
Siedzieliśmy z Kaliankiem na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KaliankuMyślał o Kalianku i o swoim życiu.
Marzę o Kalianku.
Powoli spełniam swoje marzenia o Kalianku.
To jest pieśń o Kalianku.
Nie wspomniałem na początku o Kalianku.

Wołacz:
(hej!)
KaliankuHej Kalianku!
Dobry wieczór Kalianku!
Cześć Kalianku!
Gdzie jesteś Kalianku!?
Kalianku! Gdzie jesteś?