Odmiana imienia Kajunia przez przypadki

Kajunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kajunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kajuni

Celownik
(komu? czemu?):Kajuni

Biernik
(kogo? co?):Kajunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kajunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kajuni

Wołacz
(hej!):Kajuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KajuniaKajunia ma katar i źle się czuje.
Kajunia nie umie grać na gitarze.
Jeśli jednak przegrasz, Kajunia zostaje z nami.
Kajunia tego nie widzi.
W domu Kajunia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KajuniTeraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Kajuni.
Rodzina Kajuni zginęła w wypadku samochodowym.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Kajuni.
Kajuni siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Od razu zobaczyła ich mama Kajuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
KajuniNapisałem wiersz dzięki Kajuni.
Kajuni przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Kajuni udało się usłyszeć tylko parę słów.
Nie wiem, co powiedzieć Kajuni.
Opowiadam Kajuni o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
KajunięSpojrzała na Kajunię jeszcze raz.
Patrzy na Kajunię wyczekująco.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Kajunię.
Sierżant wpatrywał się w Kajunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Na Kajunię spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KajuniąSiedzieliśmy z Kajunią na ławce w parku.
Obie z Kajunią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Kajunią.
Refleksyjnie po spotkaniu z Kajunią.
Ja z Kajunią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KajuniNaszą piosenkę pisali z myślą o Kajuni.
Kiedyś chciałam napisać o Kajuni.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Kajuni.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Kajuni.
Bardzo fajny blog o Kajuni.

Wołacz:
(hej!)
KajuniuDobry wieczór Kajuniu!
Kajuniu! Wróć do mnie!
Kajuniu! Gdzie jesteś?
Hej Kajuniu!
Witaj Kajuniu!