Odmiana imienia Kainuś przez przypadki

Kainuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kainuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kainusia

Celownik
(komu? czemu?):Kainusiowi

Biernik
(kogo? co?):Kainusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kainusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kainusiu

Wołacz
(hej!):Kainusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KainuśMam na imię Kainuś.
Kainuś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ma na imię Kainuś.
Kainuś chce pójść ze mną na spacer.
Kainuś wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KainusiaPóki co dodaję zdjęcia Kainusia z wakacji.
Postawa Kainusia była zupełnie inna.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Kainusia.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Kainusia.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Kainusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
KainusiowiTen nie pozostał dłużny Kainusiowi.
Napisałem wiersz dzięki Kainusiowi.
Kainusiowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Zerwał jabłko i podał je Kainusiowi.
Oddaję Kainusiowi list.

Biernik:
(kogo? co?)
KainusiaKacper patrzył na Kainusia ze zdumieniem.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Kainusia.
Spojrzał na Kainusia i uśmiechnął się.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Kainusia.
Odprowadziłam Kainusia do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KainusiemDorota spotkała się z Kainusiem.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Kainusiem.
Rozmawiam z Kainusiem.
Pracuję z Kainusiem.
Jadę z Kainusiem na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KainusiuPosiadam całą serię powieści tego autora o Kainusiu.
Dobrze, że wspomniałeś o Kainusiu.
Teraz chcę napisać parę słów o Kainusiu.
Pamiętajmy o Kainusiu i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Kainusiu.

Wołacz:
(hej!)
KainusiuDzień dobry Kainusiu!
Gdzie jesteś Kainusiu!?
Kainusiu! Gdzie jesteś?
Kainusiu! Uważaj!
Kainusiu! Wróć do mnie!