Odmiana imienia Kainek przez przypadki

Kainek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kainek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kainka

Celownik
(komu? czemu?):Kainkowi

Biernik
(kogo? co?):Kainka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kainkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kainku

Wołacz
(hej!):Kainku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KainekMoje drugie imię to właśnie Kainek.
Na drugie imię mam Kainek.
Kainek nie umie grać na gitarze.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Kainek.
Ja i Kainek nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KainkaMuszę pochwalić pomysł Kainka.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Kainka.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Kainka.
Dziadek Kainka w tym czasie miał chorą rękę.
Tata Kainka sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
KainkowiPrzyglądam się Kainkowi.
Kainkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Korzysta z okazji, by wyznać Kainkowi miłość.
Daję Kainkowi, to co najlepsze we mnie.
Kto wie, może Kainkowi wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
KainkaKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Kainka.
Widzę Kainka.
Spojrzał na Kainka z zaciekawieniem.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Kainka.
Widziałem dzisiaj Kainka z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KainkiemDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Kainkiem.
Wieczorem z Kainkiem znowu idziemy na spacer.
Siedzieliśmy z Kainkiem na kanapie.
Pracuję z Kainkiem.
Wymyśliłam z Kainkiem nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KainkuChciałbym być teraz przy Kainku.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Kainku.
Piszę o Kainku.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Kainku.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Kainku.

Wołacz:
(hej!)
KainkuDziękuję Kainku za rozmowę!
Kainku! Wróć do mnie!
Witaj Kainku!
Dobry wieczór Kainku!
Dobranoc Kainku!